Η επίσκεψη στη Εθνική Πινακοθήκη(2 μέρος)

Ο πίνακας που μου άρεσε ήταν "η έξοδος του Μεσολογγίου" του ζωγράφου Θ.Βρυζάκη.
 Απεικονίζει τον Ιησού με τους αγγέλους του αριστερά και δεξιά και από κάτω οι Τούρκοι και οι Έλληνες πολεμιστές που προσπαθούν να νικήσουν τους αντιπάλους τους.
 Ακόμη πιο κάτω βλέπουμε γυναικόπαιδα και μητέρες με τα μωρά τους νεκρές ενώ οι Τούρκοι ανεβαίνουν πάνω στο κάστρο.Ανήκει στους πίνακες που αναφέρονται στην ιστορική ζωγραφική και απεικονίζει ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός
 
                                                   Λάμπρος


 Μου άρεσε ο πίνακας του Ανδρέα Κριεζή που δείχνει μια Υδραία αρχόντισσα.

 Στον πίνακα βλέπουμε μια νέα γυναίκα να φοράει τα καλά της ρούχα και κοσμήματα. Φοράει ένα κατάλευκο πουκάμισο,ένα μαντήλι δεμένο στο κεφάλι της ,που αποκαλείται μαντήλα ,μια κόκκινη μπλούζα με σχέδια που κουμπώνει κάτω από το στήθος της πάνω από το πουκάμισο,μια σκούρα πράσινη μακριά και φουσκωτή φούστα. Στη μέση έχει ένα λυτό κόκκινο μαντήλι , ένα ασημένιο σταυρό κάτω από την κόκκινη μαντήλα και τέλος φοράει ένα δαχτυλίδι με μια σκούρα μπλε πέτρα  σαν τον νυχτερινό ουρανό και λαμπιρίζει σαν να έχει άστρα πάνω του.
 Ένας πολύ ωραίος τρόπος για να καταλάβουμε την καταγωγή της νεαρής γυναίκας είναι κοιτάξουμε έξω από το παράθυρο,μόνο από τα πανάκριβα κοσμήματά της ,καταλαβαίνουμε ότι σίγουρα είναι αρχόντισσα και η θάλασσα στο βάθος δείχνει ότι είναι από νησί αν και έπρεπε να φαίνονται βουνά και σπίτια επειδή ο πίνακας έγινε στην Αθήνα.
 Μέσα στο πλούσιο σπίτι απ' ότι δείχνει ο πίνακας υπάρχει ένα ωραίο τραπέζι στο οποίο ακουμπάει το
 χέρι της.
                                                                                     Ιωάννα

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ

  O πίνακας που μου άρεσε από την επίσκεψη μας στην Εθνική πινακοθήκη ήταν  του ζωγράφου Γιώργου Ιακωβίδη «Τα πρώτα βήματα».

Αυτός ο πίνακας μου άρεσε για πολλά πράγματα.

Μου άρεσε η φωτεινότητα που έδωσε ο ζωγράφος, οι λεπτομέρειες που έχει κάνει, ακόμη ότι 

ο Γ. Ιακωβίδης  έχει βάλει το αγαπημένο του χρώμα το κόκκινο ,στο κουβάρι πάνω στο τραπέζι ,που είναι τόσο ζωντανό. Πιο πολύ μου άρεσε η ίδια η  εικόνα που η γιαγιά κρατάει το μωρό πάνω στο τραπέζι και εκείνο αρχίζει να κάνει τα πρώτα του βήματα.

                                                                                     Αναστασία

  Στην Πινακοθήκη μου άρεσε ο πίνακας του Γ.Ιακωβίδη «Παιδική συναυλία».

 Μας παρουσιάζει μερικά παιδιά σ΄ένα δωμάτιο που παίζουν μουσική,για να διασκεδάσουν ένα μικρό κοριτσάκι που το κρατάει η μαμά του. Ένα αγόρι παίζει τύμπανο,ένα άλλο τρομπέτα κι ένα α΄΄λο κρατάει σαν μουσκικό όργανο ένα ποτιστήρι.Το τέταρτο παιδί δε φαίνεται τι όργανο κρατάει. Στο βάθος μπροστά στο παράθυρο υπάρχει κι ένα κορίτσι που κοιτά χαμογελαστό.

 Τα παιδιά φορούν κοντά παντελόνια και πουκάμισα, είναι ξυπόλητα και φαίνεται να το διασκεδάζουν.   Το σπίτι φαίνεται πέτρινο με ξύλινο πάτωμα.Από το ταβάνι κρέμεται μια λάμπα πετρελαίου σαν φωτιστικό.

  Μου έκανε εντύπωση ο πίνακας για τα χρώματα που έχει.Ενώ όλα φαίνονται καφετιά, το φόρεμα του μικρού κοριτσιού,που το κρατάει η μαμά του ,είναι κατακόκκινι και σου τραβάει την προσοχή. Ακόμη ξεχωρίζουν τα χρωματιστά μπουμπούκια στα παράθυρα και το κοκκινωπό ποτιστήριπου κρατάει το ένα παιδί.

 Διάβασα ότι είναι ο διασημότερος πίνακας του Ιακωβίδη,

                                                                                           Αντώνης

Οι παρουσιάσεις συνεχίζονται.............

H ιστορία της πόλης μας

 

Τα παιδιά της Ε΄τάξης παρουσιάζουν μια μικρά αναφορά στην ιστορία της πόλης.
Ψάξαμε στο διαδίκτυο συγκεντρώνοντας πληροφορίες ,ρωτήσαμε παππούδες και γιαγιάδες για την πόλη που θυμούνται όταν  ήταν εκείνοι παιδιά, βρήκαμε βιβλία από κερατσινιώτες συγγραφείς, μαρτυρίες από απλούς ανθρώπους.
Ένα μέρος της εργασίας (σε ηλεκτρονική μορφή) παρουσιάζουν τα παιδιά στο blog του σχολείου

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

 Έγινε στο σχολείο μας το χριστουγεννιάτικο παζάρι αλληλεγγύης με κατασκευές που έφτιαξαν   οι μαθητές απ' όλες τις τάξεις του σχολείου.


 Τα παιδιά με πολλή προθυμία έδειξαν την συμπαράστασή τους και συγκέντρωθηκαν χρήματα για την ενίσχυση του κοινωνικού παντοπωλείου που υπάρχει στα σχολεία μας(5ο και 22ο) όπως και στα νηπιαγωγεία του σχολικού συγκροτήματος.

H επίσκεψή μας στο σύλλογο προστασίας της θαλάσσιας χελώνας"Αρχέλων"

 Πριν από μερικές μέρες επισκεφτήκαμε το κέντρο προστασίας της θαλάσσιας χελώνας"Αρχέλων".
Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον την προσπάθεια να βοηθήσουν πληγωμένες χελώνες αλλά και ενημερωθήκαμε για τη ζωή και τις συνήθειες της χελώνας "Καρέτα-Καρέτα".

Μάθαμε τις περιοχές της χώρας μας όπου ζει και γεννά τα αβγά της ,πληροφορηθήκαμε τι πρέπει να κάνουμε για να βοηθήσουμε την προστασία της.

Φωτογραφίσαμε χελώνες που φρόντιζαν στο Κέντρο, και παρακολουθήσαμε την προσπάθεια που γίνεται καθημερινά να σωθούν χτυπημένες χελώνες.
Μάθαμε ότι πολλές φορές οι χελώνες καταπίνουν μεγάλα αγκίστρια και οι εθελοντές που τις φροντίζουν κάνουν επεμβάσεις και τους τα βγάζουν .
Ακόμη μας είπαν ότι μια χελώνα όταν είναι ώρα να γεννήσει ,πάει στο μέρος που γεννήθηκε κι αυτή.Αν όμως εκεί κοντά υπάρχουν
ξαπλώστρες ή  γίνονται  ανθρώπινες δραστηριότητες,οι χελώνες φοβούνται να βγουν και γεννούν στη θάλασσα,έτσι δεν επιβιώνουν τα χελωνάκια
αφού  καταστρέφονται τα αβγά.
Μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ¨Αρχέλων" πατώντας πάνω στο link που έχουμε στο

blogακι μας.

Τα παιδιά της Ε΄τάξης

Eπίσκεψη στο Μνημείο της μάχης της Ηλεκτρικής

Την Παρασκευή 26 Οκτώβρη η Ε΄τάξη του σχολείου μας και το
 Στ 1 του 5 Δημ.Σχ.Κερ/νίου επισκέφτηκε το μνημείο της μάχης της Ηλεκτρικής όπου μας μίλησαν ο κ.Πέτρος Μακρής και ο κ.Στέλιος Διαβολάκης από το Παράρτημα των αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης.

Για μας ήταν πολύ συγκινητικές αλλά και ενδιαφέρουσες οι στιγμές που περάσαμε ακούγοντας το τι έγινε και πως σώθηκε από τους Γερμανούς το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής στις 13 Οκτώβρη του 1944.


Οι μαχητές του ΕΛΑΣ με θάρρος και ηρωισμό κατάφεραν να σώσουν το εργοστάσιο και να αποτρέψουν την ανατίναξη του που θα είχε καταστροφικές συνέπειες για ολόκληρο τον Πειραιά και την Αθήνα.

Λέω να πετάξω. ( Με αφορμή το βιβλίο. )

Ο Δημήτρης Μπασλάμ έγραψε την ιστορία.
Ο Γιώργος Κόφτης την εικονογράφησε για το βιβλίο.
Ο Αντρέας Καραουλάνης πήρε τις εικόνες και τους έδωσε κίνηση.
Ο Δημήτρης Μπασλάμ συμπλήρωσε στο τέλος την μουσική και όλοι μαζί τώρα το βλέπουν και χαίρονται...

Γράμμα σ' ένα παιδί, για τη Φιλαναγνωσία.

Οκτώ συγγραφείς απευθύνουν μια σύντομη επιστολή
στο παιδί που έχουν στην καρδιά τους
για να του εμπνεύσουν την αγάπη
για την ανάγνωση και τα βιβλία.

21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΜΕΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Τὰ πρόσωπα τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες
φερμένες ἐδῶ ἀπ᾿ τὰ τέσσερα σημεῖα τῆς γῆς
γιὰ ἕνα διάλογο ἀγάπης. Κοινὸ τὸ χορτάρι κι ὁ ἥλιος
καὶ τὰ χέρια ποὺ παίζουνε. Βλέπετε αὐτὰ τὰ παιδιὰ
ποὺ τὰ μάτια τους εἶναι γιομάτα οὐρανὸ
καὶ ἀθῳότητα; Εἶναι οἱ ἴδιοι αὐτοὶ
ποὺ σκοτώθηκαν στοὺς πολέμους.
ποὺ ἐξωσμένοι ἀπ᾿ τοῦ κόσμου αὐτοῦ τὴν ἀδιαίρετη
σκηνὴ ἐπαιτήσανε τὸ δικαίωμα
νὰ χαροῦνε τὴ γῆ ποὺ τοὺς γέννησε:
Νὰ κάθονται πάνω τῆς ἣ νὰ πορεύονται,
νὰ μαζεύουν λουλούδια, νὰ ψαρεύουν στὶς λίμνες,
νὰ σκάφτουν, νὰ χτίζουν, νὰ θαυμάζουν τὸν κόσμο
μὲς ἀπ᾿ τῶν ἄσπρων τους σπιτιῶν τὰ παράθυρα
δίχως φόβο· ἀσφαλεῖς καὶ ἰσότιμοι
ἀπέναντι στὴ βροχή. Οἱ ἴδιοι ποὺ πάλαιψαν
γενναῖα τὸ ἀδυσώπητο σκοτάδι
καὶ πέσανε. ποὺ ἔκαμαν
ὄμορφα ὄνειρα. Δὲν ἤτανε διαφορετικὰ
τὸ γέλιο, τὰ χέρια, οἱ κινήσεις τους,
κι ὅμως σκοτώθηκαν. Τὰ μάτια τους ἴδια
τὸ φῶς ποὺ ζητούσανε.
Κάθε πρωὶ
ποῦ βγαίνει ὁ ἥλιος στὴν πόλη τοῦ Τρόγγεν,
στὸ χωριὸ Πεσταλότσι, τὰ πράγματα εἶναι
τὸ ἴδιο ἁπλά, ὅπως ἄλλωστε ἦταν πάντοτε
σὲ τοῦτο τὸν κόσμο. Μονάχα πὼς τὰ πρόσωπα
ἐδῶ τῶν παιδιῶν εἶναι πατρίδες.
Κάθε πρωί, μὲ τὸ ἴδιο τραγοῦδι
καὶ κάτω ἀπ᾿ τὴν ἴδια ὑπόσχεση
ἀγάπης
ὅλα μαζὶ
εἶναι ἡ Ὑδρόγειος ποὺ προσεύχεται.
                                                                    Νικηφόρος Βρεττάκος